Анжела

40

Я багатодітна мама 5 дітей. У вересні 2022 р. на наше подвір'я прилетів снаряд вбивши мого чоловіка. А в травні 2024 року нас евакуювали з рідного села на Донеччині через окупацію. Ми виїхали з дому в тому, що мали на собі. До всього - маю ревматичну хворобу серця, потребую щоденного прийняття ліків. Зараз орендуємо житло в Олександрії. Я у розпачі, не розумію, як далі …Все життя починаємо з 0.

Хочу допомогти

Я багатодітна мама 5 дітей (4, 6, 10, 12, 20 років). Ми ВПО, у травні 2024 року нас евакуювали з рідного села Галицинівки, що в Донецькій області. Зараз воно в окупації. Ми виїхали з дому в тому, що мали на собі. Все залишилося там. Перед тим сталася трагедія: 7 вересня 2022 року був обстріл села, і снаряд прилетів на наше подвір'я, вбивши мого чоловіка. Зараз ми орендуємо квартиру в Олександрії, Кіровоградській області. Старша донька – студентка медичного університету в Дніпрі. Разом зі мною виїхала і моя матуся, їй 81 рік. Вона не лежача, потроху ходить з двома паличками, дуже важко переживає втрату домівки і весь жах, який ми пережили. Я хворію, маю ревматичну хворобу серця, потребую щоденного прийняття ліків.Я у розпачі, не розумію, як далі …Все життя починаємо з 0.

Angela

40

I am a mother of five children. In September 2022, a shell hit our yard, killing my husband. Then, in May 2024, we were evacuated from our home village in Donetsk region due to the occupation. We left with only the clothes on our backs. On top of everything, I have rheumatic heart disease and require daily medication. We are currently renting a place in Oleksandriia. I am in despair and don't know what to do next... We're starting life from scratch.

I want to help

I am a mother of five children (ages 4, 6, 10, 12, and 20). We are internally displaced persons (IDPs). In May 2024, we were evacuated from our native village of Halytsynivka in the Donetsk region, which is now under occupation. We left our home with only what we had on. Everything else was left behind. Before that, a tragedy occurred: on September 7, 2022, our village was shelled, and a shell landed in our yard, killing my husband. We are now renting an apartment in Oleksandriia, Kirovohrad region. My eldest daughter is a medical university student in Dnipro. My mother, who is 81 years old, evacuated with me. She is not bedridden, but she walks with two sticks and is struggling to cope with the loss of our home and the horrors we experienced. I am also ill, suffering from rheumatic heart disease, and I need to take medication daily. I am in despair and don’t know what to do next. We are starting our lives from scratch."